
lelakon urip kan di sandang manungso iku bedo bedo lan lika likune dewe.opo to kang di arani panguoso utowo pangarep.yo iku sak wijineng titah kang tinanggenah sakumpulane titah dimen ngatur kabeh titah,titah kang pinilih biasane luwih mumpuni ing sakbarang kalir,,linuwih ing budi,,ilmu,,pengalaman,lan linuwih ing kasabaran.tp kok iku mung gegambaran thok,ora ing nyatane anggone nglakok ake pujeri deweke yen dipercoyo,ing omongane malah koyo koyo tan keno di percoyo.mung golek wareg lan keuntungan dewe tanpo mikir perasaane wong liyo.molah malih tan keno di gugu.opo ngono jenenge pengarep.opo dueh wis neng ngarep banjur dak sio sak karepe dewe.tampo mikir perasaane liyane.tapi yo wis ben di trimo ae kanti lego lilo tanpo gelo.mungkin kabeh lelakon kudu di lakoni.mung siji ajining diri soko lathi.lan becik ketitik olo ketoro.wong nandur ngunduh.iku wis dadi uger ugerane wong urip ing alam donyo.mulo iku ojo sok ngendel ngendelaku bondo donyo pangkat drajat.lan kaluwihan mu,elingo kabeh mung titipan sak mongso mongso di jupuk kang moho kuoso kito ra biso suwolo.kanti sesanti joyo joyo wijayanti.mugi mugi kito tansah eling kaliyan ingkang moho suci.lan di akuo umate kanjeng nabi..lan biso o kita selamet donyo dumugi neng akherat ,,,
Amiiiiiiiin 3x,,ya robbal ngalamin,,,
Tidak ada komentar:
Posting Komentar