ads

Sabtu, 25 September 2010

ungkapan hati

ak termenung dlam kesedihanku
ak menangis dlam kbimbanganku
tak ada lagi cinta yang tulus darimu
kini kau pergi meninggalkanku
pergi tanpa sebuah kata…
dan hanya menyisakan sebuah duka

apa salahku??
apa yang membuatmu pergi dariku
stlah ak bisa melupakannya
dan kaupun datang membawa cinta untukku

Tuhan..
ak mencintainya,,
namun tidak melebihi cintaku pdaMu

ak ingin dia kembali bersamaku
ak ingin dia mencintaiku lagi
karena saat ini aku sangat merindukan
kasih sayang yang tulus darinya..


Kasih…
Andai kau tau
betapa besar cinta dan sayangku padamu
betapa tinggi hayalku bersamamu
betapa ku selalu menanti dirimu menunggu akan hadirmu

kasih…
ku mhohon…
mengertilah akan diriku
mengertilah akan semua inginku

kasih….
ku selalu berharap kau tak pernah lupa dengan semua janjimu kepadaku
karena disini ku selalu menanti semua janji-janji manismu itu

kasih….
semoga kau selalu bahagia dalam hidupmu
biarlah semua kesakitan hati ini ku rasakan sendiri
ku tak ingin buat derita dan beban hidupmu
ku bahagia bisa mencintaimu walau ku tau kita tak mungkin bersatu….

I LOVE YOU AND I MISS YOU FOREVER


ketika kesetiaan di uji..tak mampu ht ini mengelak..jk ht ini terpaut dg yg lain..
ketika kepercayaan di uji..tak mampu ht ini mengubah..jk ht ini tlah menjadi ragu..
ketika kau tanya mshkah ada syg dihatiQ..?!!
Mengapa aq tak mampu menyakitimu..
Semoga kau mdpt yg terbaik utk hidupmu..
terima kasih utk cintamu slm ini..

ILIR ILIR

ILIR ILIR

oleh Wisanggeni Nggak Semangatlagi pada 02 September 2010 jam 16:13
 
 
 
 
 
 
Kiriman saking : Mul Yanto - mul.yanto6@yahoo.com


Ilir-ilir, Ilir-ilir, tandure wus sumilir Tak ijo royo-royo, tak sengguh temanten anyar Cah angon, cah angon, penekna blimbing kuwi Lunyu-lunyu penekna kanggo mbasuh dodot ira Dodot ira, dodot ira kumitir bedah ing pingggir Dondomana, jlumatana, kanggo seba mengko sore Mumpung gedhe rembulane, mumpun jembar kalangane Ya suraka, surak hiya

Ilir-ilir, Ilir-ilir, tandure wus sumilir

Dipun sanepaaken  taneman pantun wonten ing sabin ingkang nembe gesang, Umat  wonten ing Jawi sami angrasuk agami Islam saking para wali sak sampunipun Majapahit runtuh.Saenggo keyakinanipun dumateng agami Allah punika taksih dlamat-dlamat dereng kiyat ananging sampun siap nampi petunjuk saking para wali.Upami tiyang gesang ing alam donya nembe akil baliq
Tak ijo royo-royo, tak sengguh temanten anyar 
Umat ingkang angrasuk agami Allah punika upami taneman nedeng-nedenge angrembaka subur, ketawis ijo royo-royo, amargi gembira ing manah angsal margi ingkang padhang margining kaleresan ingkang sak leres-leresipun taksih giat-giatipun nglampai ibadah. Upamiyo tiyang gesang dipun upamekaken temanten enggal .Amargi temanten enggal punika margining tiyang gesang lumebet ing alam bebrayan agung saestunipun, kedah anggadhahi tanggel jawab dumateng kulowarganipun piyambak-piyambak.Ugi taksih santosa raganipun,santosa pikiranipun.
Cah angon, cah angon, penekna blimbing kuwi 
Ingkang dipun wastani bocah angon inggih punika para pemimpin umat, ulama, ustad dalah pemimpining nagari. Dene blimbing punika satunggaling buah ingkang persegi gangsal dipun sanepaaken gangsal rukun Islam ugi sholat gangsal wekdal. Wonten ngriki para pemimpin wau angsal prentah maringi conto ugi mbimbing dumateng umat supados nglampai ajaran Islam ingkang leres. Inggih punika nglampahi gangsal rukun islam lan sholat gangsal wekdal.
Lunyu-lunyu penekna kanggo mbasuh dodot ira 
Dodot punika punika kain sinjang ingkang dipun damel kain kebesaranipun tiyang Jawi ingkang biasanipun namung dipun damel wonten upacara utawi wonten wekdal ingkang penting kemawon, wonten ing mriki dodot punika maksudipun badan kita . Blimbing punika saget dipun damel kagem ngumbah kain batik  utawi sinjang supados awet.Maknanipun umat islam supados nglampahi rukun Islam dalah sholat gangsal wekdal ingkang ginanipun damel anyuceni raga, mila para pemimimpin agami tuwin nagari anggenipun mbimbing umat najanta awrat kedah tetep tlaten lan teguh. Sanajan awrat anggenipun nglampahi kedah tetep dipun lampahi .
Dodot ira, dodot ira kumitir bedah ing pingggir 
Ibaratipun kain dodot ingkang sampun suwek-suwek badan kita menika kebak dosa amargi tingkah polah kita wonten ing alam ndonya, ugi amargi kita asring anglaleaken ajaran agami.
Dondomana, jlumatana, kanggo seba mengko sore
Dhumateng sedaya umat islam dipun prentahaken tlaten anggenipun nglampahi ugi nyampurnaaken anggenipun angrasuk agami Islam , tekun anggenipun ngibadah , nyampurnaaken imanipun ingkang tujuanipun kangge ngadhep wonten ngarsanipun Allah ing mangke
Mumpung gedhe rembulane, mumpun jembar kalangane
Mumpung margi kangge ndandani iman tuwin aklak punika taksih  padhang terang, mumpung wekdal dalah kesempatan taksih kathah damel nyampurnaaken anggen kita nglampahi agami.
Ya suraka, surak hiya
Mangga dipun sambut prentah ingkang agung punika amargi wekdal ugi kesempatan taksih wiyar, prentah punika dipun lampahi kanthi suka renaning penggalih.

PITUTUR

pitutur


Ala-alaníng kêlakuwané wóng ora kåyå kang sinúng watak "Såpå sirå såpå ingsún". Margå sèndhènan kaluwihané, êmbúh kêkuwasaané, êmbúh karósan, sênêng tumindak sawênang-wênang marang kalahané kang wís titå ora bakal kumawani mancahi gêdhéné nganti wani mbandakalani kêkarêpané. Wóng kang nduwèni sêsipatan kåyå mangkono mau prayogå énggal ngélinganå mênåwå laku jantraníng jagad mono wís kinodrat cåkrå manggilingan; síng wingi ånå ngisór déné sésúk gilír gumanti bakal ngêrèhaké.
Sabên dinå kitå ajêg rêrêsík badan lan pênganggo, kajåbå amríh bagas kuwarasan ugå katón apík lan ngrêsêpaké. Iki pakulinan kang apík. nangíng luwíh prayoga manèh yèn jroníng ati banjúr katuwuhan osík : åpå sabên dinå kita ugå rêrêsík lan ngupakara batín lan jiwå kita amríh sangsåyå apík lan sangsåyå rêsík såkå sakèhíng rêrêgêd såkå anané cacad-cacad lan panggodhå. Sêbab yèn badan wadhag kang kênå ing rusak iku kita gêmaténi, généyå jiwå kitå kang asipat langgêng malah kita lírwakaké pangupakarané ?





                                                                  

Jumat, 24 September 2010

kenangan pahit bersamamu

tgl 22 september 2010 ada suatu memori yg indah juga menyedihkan.kau hadir nyata dalam dekapanku,tp kau juga pergi waktu itu juga.kadang kita tertawa bersama kala senang datang.tapi tangis bersama kala teringat akan nasib dan keadaan,kamu yg sangat ku harapkan dan kusayangi pergi begitu saja dengan pilihaN orang tuamu.kamu tinggalkan aku dalam keterpurukan.dalam kesendirian.pada saat itu memang kamu buktikan kamu memamng sayang padaku tapi apa cuma itu yg kamu berikan.sudah cukupkah itu dengan perhatianku selama ini.tak kusangaka kamu begitu tega.kamu begitu kejam.dengan tenang kau tinggal aku yg dalam keadaan sedih dan sendiri,,,trus mana janjimu dulu.kau suruh aku bersabar dsemua dah kuturuti,,tp kenapa sekarang kamu pergi.hari aku sadar ternyata ini semua hanya permainanmu.dan kusadar kamu hanya ingin buat aku seneng tp hatimu ketawa.hebat anda telah berhasil membuat hidupku berantakan.

KUCIWO MERGO KOWE CIDRO

beeh atiku neloso ra koyo dino iki......
abot rasane ninggak kutho ponorogo iki
abot ninggal awakmu kang wis neng ati
ra kroso netes luh mrebes mili......

duh gusti kang moho suci
paringono kulo kekiyatan damel nglampahi
lan sabar nglakoni uripku iki
najan remuk rasane atiiii

lagi iki aku kroso lan rumongso
yen tresnomu hamung ono ing jobo
saktenane atimu wis kanggo wong liyo
keno opo kowe ora bloko

kabeh wis tak siap ne ra miguno
musoro tanpo guno
kalah karo karepe wong tuwo
kang wis sarujuk lan wis golek dino

amung aku iso ne mung jaluk sepuro
yen aku iki ora iso gawe kowe mulyo
aku mung drajate wong sudro
kebak rekoso lan cedak coba

tapi jujur atiku ora trimo
yen kowe karo wong liyo
kabeh janji mu cidro
tanpo ono kang nyoto

biyen kowe ngakon sabar
supoyo lancar ora buyar
neng opo ,,,,nyatane malah bubar
aku mbok tinggal mergo ono sing anyar

PERTEMANAN SEJATI

            engkau selalu ada dikala aku membutuhkanmu        engkau selalu setia ,saat aku dalam kebingungan      kebingungan akan sesuatu yang hilang dalam hatiku     dikala senja telah menyapa ,dikala ruang telah gunda          kau selalu melengkapi!    melengkapi serpihan hati yang sudah sirnah di hempas angin sahabatku...!!!!!!!!!!   terima kasih atas kesetianmu   terima kasih atas semu ilmu yang kamu berikan     ilmu yang tidak mungkin aku dapatkan ditempat manapun  sahabatku …!!!!!!!!!!!!   kau memberikan semangat  yang baru dalam hidupku  engkau memberiku arti, arti dari sebuah ikatan persahabatan bukan ikatan teman yang kosong belakang   sahabatku  aku berharap padamu,    jangan pernah tinggalkan aku   sendiri menjalani hidup dalam dunia yang panah iniaku tdk ingin luka yang sudah lama menutup   kembali menganga lagi .

temanku,sahabat sejatiku!!!!!
· · Bagikan

,Fikirkan tentang seseorang yang tidak punya apapun

Hari ini sebelum kita mengatakan kata-kata yang tidak baik,Fikirkan tentang seseorang yang tidak dapat berkata-kata sama sekali.


Sebelum kita mengeluh tentang rasa dari makanan,Fikirkan tentang seseorang yang tidak punya apapun untuk dimakan.


Sebelum anda mengeluh tidak punya apa-apa,Fikirkan tentang seseorang yang meminta-minta dijalanan.


Sebelum kita mengeluh bahawa kita buruk,Fikirkan tentang seseorang yang berada pada keadaan yang terburuk di dalam hidupnya.


Sebelum mengeluh tentang suami atau isteri anda,Fikirkan tentang seseorang yang memohon kepada Tuhan untuk diberikan teman hidup.


Hari ini sebelum kita mengeluh tentang hidup,Fikirkan tentang seseorang yang meninggal terlalu cepat.


Sebelum kita mengeluh tentang anak-anak kita,Fikirkan tentang seseorang yang sangat ingin mempunyai anak tetapi dirinya mandul.


Sebelum kita mengeluh tentang rumah yang kotor kerana pembantu tidak mengerjakan tugasnya,Fikirkan tentang orang-orang yang tinggal dijalanan.


Dan di saat kita letih dan mengeluh tentang pekerjaan,Fikirkan tentang pengangguran, orang-orang cacat yang berharap mereka mempunyai pekerjaan seperti kita.


Sebelum kita menunjukkan jari dan menyalahkan orang lain,Ingatlah bahawa tidak ada seorangpun yang tidak berdosa.


Dan ketika kita sedang bersedih dan hidup dalam kesusahan,Tersenyum dan berterima kasihlah kepada Tuhan bahawa kita masih hidup !